Een fit lichaam en een fitte geest

Kerst is een prachtige tijd van het jaar. Het is genieten samen met vrienden, familie en andere mensen waarvan je houdt. Het is een feest dat altijd een hele positieve invloed heeft op de mensen om me heen; veel mensen komen tot rust, mensen waarderen elkaars gezelschap weer en er worden lieve woorden en goede daden verricht. Ik houd best van kerst.

Deze tijd van het jaar, wanneer de dagen lang zijn en de temperatuur meestal laag, zorgt dat mensen weer een beetje opladen. Deze christelijke traditie betekent nog veel meer voor mensen die ook echt kerkelijk zijn. Het herdenken van de geboorte van Jezus zal voor veel mensen belangrijk gevonden worden en ook veel eenheid en rust brengen. Voor mij persoonlijk heeft het deze betekenis een aantal jaren geleden verloren. Ik ben wel katholiek opgevoed, alleen het geloof (en God dan volgens mij) behoorlijk uit het oog verloren. Of nou ja, niet per sé “geloof” uit het oog verloren, misschien meer het Christendom.

Want zoals je kunt lezen hang ik meer een soort van filosofie aan, de Yogafilosofie. Dat is natuurlijk geen religie, zoals sommige mensen misschien denken. En ook al is het geen religie, het is wel iets waar ik in geloof. Ik geloof wel dat het aanhangen van deze filosofie of levenswijze me veel rust kan brengen, en ook een soort van geluk. Ik zie het graag als iets dat me een fit lichaam en een fitte geest brengt; dingen die ervoor zorgen dat ik me goed voel en goed doe.

Terug naar kerst, want kerst is dus behoorlijk veranderd in mijn belevingswereld. Bidden voor en na het eten zou ik niet doen als sommige (schoon)familieleden dat niet graag wilden. Wel sta ik er voor mezelf een aantal seconden bij stil wat een geluk ik heb dat er een maaltijd voor mijn neus staat. Ik waardeer wel dat er iets voor mij is die dag. Ik sta ook heel even voor mezelf stil bij het feit dat het iets heel moois is dat er nog zoveel mensen in mijn omgeving zijn die graag kerst met mij willen vieren. Ik sta erbij stil dat ik op dat moment leef, adem en blij ben met wat ik heb en wie er met mij is. Of ik daar een God voor te danken heb, laat ik daarbij in het midden.

Na drie avonden kerst gevierd te hebben was ik echter gezelschapsmoe. Mijn introverte kern had tijd alleen nodig, ik had dat op dat moment nodig. Ik had tijd nodig om mijn lichaam en geest weer fit te maken. Veel (vlees) eten maakte mijn spijsvertering trager en daardoor werd ik sneller moe. Ik had drie dagen geen yogaoefening gedaan, waardoor mijn lichaam oude pijntjes naar de oppervlakte bracht. Mijn hoofd kwam in een soort chaos, ik kon slecht luisteren naar wat het gezelschap aan tafel precies aan het bespreken was, niet omdat ik het niet meer interessant vond, maar omdat mijn hoofd het niet meer bij kon houden.

Na de Tweede Kerstdagmaaltijd vroeg ik dan ook aan mijn lieve vriend of hij heel eventjes zonder me kon. Of ik even een plekje kon zoeken waar ik wat yogaoefeningen kon doen en op adem kon komen. Na een half uurtje voelde ik me weer een stuk beter. Het voelde bijna als een verslaving, een verslaving aan yoga. Niet alleen mijn lichaam kwam weer los, maar ook mijn hoofd werd een stuk minder chaotisch. Even focussen op mezelf en op mijn ademhaling maakte me vrolijker, en een stukje gezelliger voor mijn vriend. Mijn geest was weer fit.

Nu is kerst voorbij, ik kan weer terug naar mijn dagelijkse yogaoefeningen en mijn tweewekelijkse bezoekjes aan de fitness. Ik kan weer kiezen wat ik eet en mijn eigen dag bepalen. Heerlijk…